لذّت حیات

کسی که در زندگی لذّت نمی برد، انسانی مُرده است ...

لذّت حیات

کسی که در زندگی لذّت نمی برد، انسانی مُرده است ...

لذّت در زندگی چیست و شامل کدام لذّت هاست؟ بالاترین سطح و حدّ لذّت تا کجاست؟ اصلاً مگر لذّت، تَه دارد؟

۴ مطلب با موضوع «تنها مسیر (برگرفته از آثار استاد پناهیان)» ثبت شده است

باید برای معارف دینی و توصیه‌هایی که در ذهن‌مان داریم یک نظام پیدا کنیم.

  • انسان نیاز دارد که هر چند وقت یک‌بار، ذهن خود را مرتب کند. مانند اتفاقی که در مورد کامپیوتر می‌افتد که گاهی اوقات لازم است فایل‌های اضافی پاک شوند و طبقه‌بندی درستی از اطلاعات موجود صورت بگیرد. اگر نتوانیم اطلاعات را نظم داده و فهرست‌بندی کنیم، طبیعتاً نمی‌توان درست از آنها استفاده نمود. در ذهن انسان نیز همین اتفاق می‌افتد. ما توصیه‌ها و معارف دینی بسیاری را می‌دانیم ولی می‌بایست آن‌ها را سامان دهیم.

  • پراکندگی آگاهی‌ها در ذهن ما باعث می‌شود به جایی نرسیم. یکی از اهداف ما در این جلسه(برگزار شده در مسجد امام صادق علیه السلام، میدان فلسطین) این خواهد بود که برای دانه‌های تسبیح فضائل، توصیه‌ها و معارف دینی، یک نخ پیدا کنیم. نخی که اگر نباشد، دانه‌های تسبیح پراکنده می‌شوند. می‌خواهیم برای معارف دینی، یک نظام پیدا کنیم.

نیاز ما به خدا بسیار بیشتر از حد تصور ماست. نیاز ما به خدا بسیار بیشتر از نیاز نوزاد به مادر و نیاز ماهی به آب است. اگر می‌‌بینید می‌توانیم بدون خدا زندگی کنیم، برای آن است که خدا با امر تکوینی خود ما را موقتاً زنده نگه می‌دارد و الّا هرکسی در عالم لحظه‌ای بدون خدا باشد، از بین می‌رود.

«بیان معنوی»

در این دنیا مهمترین راز لذت بردن و افزایش خوشی، پذیرش محدودیت‌هاست و عدم پذیرش محدودیت‌های معقول، نتیجه‌‌ای جز کاهش لذت و خوشی ندارد.  ایجاد محدودیت معقول برای نگاه و خودنمایی، برای خوردن و آشامیدن، برای گفتن و شنیدن، برای ارتباط و عشق ورزیدن و...، موجب نشاط روح و لذت جسم انسان می‌شود.                                                                                          

 «بیان معنوی»

                                                                                                                                                            

رنج با انسان‌بودنِ ما همزاد است/ انسان مجبور است از برخی علاقه‌هایش جدا شود و جداشدن از علاقه یعنی «رنج»!/ انسان همیشه در حال انتخاب یک علاقه و جداشدن از علاقه‌های دیگر است، پس زندگی بدون رنج ممکن نیست/ انسان طوری آفریده شده که «ارزش افزوده» بیافریند؛ برای تولید ارزش، باید از بین چند علاقه،‌ یکی را «انتخاب» کند و از علاقه‌های دیگر جدا شود/ رنج و مصیبت به‌صورت مساوی بین مردم تقسیم شده است و این باعث می‌شود  راحت‌تر مصائبش را بپذیرد.